kobud

kobud
I
прил. см. qaba:
1. грубый:
1) недостаточно или плохо отделанный, обработанный; простой; неизящный, топорный. Kobud ayaqqabı грубая обувь
2) перен. недостаточно тонкий, недостаточно искусный. Kobud yalan грубая ложь, kobud iş грубая работа
3) жесткий, негладкий, шероховатый на ощупь. Kobud dəri грубая кожа, kobud parça грубая ткань
4) неприятный на слух, резкий. Kobud səs грубый голос
5) отличающийся отсутствием необходимого такта; резкий. Kobud adam грубый человек, kobud rəftar грубое обращение
6) выражающий неуважение, пренебрежение к кому-л., задевающий кого-л. своей резкостью, неучтивостью. Kobud cavab грубый ответ, kobud sözlər грубые слова
7) нарушающий элементарные правила чего-л.; непозволительный, недопустимый. Kobud səhv грубая ошибка, kobud oyun грубая игра
2. маш. черновой (связанный с первоначальной производственной операцией изготовления чего-л. в самом общем, грубом виде). Kobud emal черновая обработка, kobud frezləmə черновое фрезерование, кобуд пардахлама черновое шлифование
3. драчевый. Kobud yeyə драчевый напильник, kobud rəndə драчевый рубанок
II
нареч. грубо. Kobud danışmaq говорить грубо, kobud cavab vermək ответить грубо

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Нужна курсовая?

Смотреть что такое "kobud" в других словарях:

  • kobud — bax qaba. Kobud parça. Kobud adam. Kobud hərəkət. Kobud z. cavab vermək. – Ağca xanım zərif əlini Qaraca qıza uzatdı, o da kobud barmaqları ilə onun əlini sıxdı. S. S. A …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kor-kobud — sif. dan. Bir qədər, yaxud çox kobud, yaraşıqsız, qaba. <Məhbubə xanım> baxdı ki, <Bəlli Əhməd> düzdü, bir az kor kobuddu, amma elə ürəyəyatan oğlandı ki, min paşa oğluna dəyər, min də xan oğluna. «Koroğlu» …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bezz — ə. kobud ağ parça, bez …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • köntöy — sif. 1. Kobud, münasibətsiz, ədəbsiz, nəzakətsiz. Köntöy söz. Köntöy hərəkət. – Siz bunun sözündən inciməyin. Bu həm avam, həm də köntöy adamdır. Ə. Abasov. // Zərf mənasında. Köntöy danışmaq. – Tahir həmin dostuna çox acıqlı və köntöy cavab… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yöndəmsiz — sif. 1. Qaba, kobud, biçimsiz, səliqəsiz, tənasübsüz. Yöndəmsiz adam. Yöndəmsiz şey. – Hələ kim olduğunu bilməmişdən bu adamın xarici görkəmi bizdə nifrət əmələ gətirmişdi; kobud sifəti, yöndəmsiz bədəni vardı. S. Rəh.. 2. Naqolay, narahat,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bombalamax — (Mingəçevir) iri tikələrlə, kobud kobud yemək …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • köntö:-köntö: — (Bakı, Quba, Salyan) kobud kobud. – Ziyafət hərdən bir köntö: köntö: danışadu (Quba) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • törpü — (Ağdam, Bərdə, Qarakilsə, Şuşa) bax törpi. – Törpü olmadı deyə, dəhrənin sapı kələ kötür qaldı (Ağdam); – Törpünü ma: ver, bu taxtanın üsdün hamarrıyım (Bərdə); – Ə:, ged evdən törpünü gəti ver Məhərrəmə (Şuşa) ◊ Törpü dəyməmiş (Ağdam, Şuşa) – 1 …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bez — is. Pambıqdan toxunma kobud ağ parça. Bazarın bir küncündə tikilmiş dükanın içində qədəkdən, bezdən, şilədən, alçaq çitlərdən tökülübdür. M. F. A.. Xam bez – şaxı sınmamış kobud bez, nişastaya salınmamış bez. // Bu parçadan tikilmiş. Bez köynək.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • biçimsiz — sif. 1. Bədən quruluşu, görünüşü pis; bədəni qeyri mütənasib, eybəcər, yöndəmsiz. Biçimsiz adam. Biçimsiz bədən. – Qısaboylu, biçimsiz bir adam sol ayağını çəkə çəkə içəri girdi. A. Ş.. 2. Pis biçilmiş, pis tikilmiş, yaraşıqsız, səliqəsiz,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gönüqalın — sif. 1. Dərisi kobud, qalın olan. 2. məc. Heç bir şeydən mütəəssir olmayan, heç bir şey kar etməyən; kobud, qanmaz. Gönüqalın adam. – <Süsənbər Səməndərə:> . . İstəyirəm ki, sənin o gönüqalın qayınatanın qarnına möhkəm bir ağrı dola. . B.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»